Ervaringen met autisme op school

Alweer een jaar gaat Alex naar school in Amerika. Een jaar fulltime en volgende maand krijgt hij zijn diploma, volgend jaar gaat hij naar High School. Vol trots bewonder ik het vele werk wat hij mee naar huis heeft genomen. Wie had dit gedacht? In Nederland werd hij niet leerbaar genoemd. Ik kijk naar zijn rekenen (breuken), de opstel die hij in het Engels heeft geschreven (vergeet niet, toen we uit Nederland verhuisde schreef hij nog niet, ook niet in het Nederlands). Hij heeft hier op voetbal gezeten, basketbal, atletiek, doet mee met het school koor is de school mascotte geweest, gaat naar verjaardagsfeestjes en schoolfeesten, doet volgend jaar mee met de school marching band. Allemaal binnen een jaar. Het kan dus wel.

Als hij school binnenloopt, komen er zo drie, vier, vijf mensen op hem af, geven hem een high five en zeggen “Hey dude, leuk dat je er weer bent, hoe gaat het?”. Heel even wordt ik boos op NL en gaan negatieve gedachtes door mij heen, maar zo ben ik niet, ik schuif ze weg en denk aan alle goeie dingen die het jaar ons gebracht heeft en maak ruimte voor trots zijn. Ik ben trots op ons allemaal.

Waarom lukt het wel in de USA?
Ik krijg zo vaak de vraag “ Waarom lukt het nu wel?” Dit zit hem, voor mij, in drie dingen.

1. De kinderen (en ik) worden serieus genomen. Ten eerste worden we altijd behandeld alsof we welkom zijn, gewenst. Onze mening wordt gevraagd en zo nodig wordt iets aangepast door inbreng van ons.

Ging alles makkelijk en vanzelfsprekend hier? Nee, natuurlijk niet. We hebben één heftig incident meegemaakt in December (natuurlijk December 🙂 ). Ik werd gebeld en er was paniek. Ik ben meteen naar de school gegaan, ik trof Alex vol emotie aan op school. Wat ik knap vond is dat zij de situatie inmiddels weer onder controle hadden, het werd mij meteen duidelijk dat zij veel tijd hadden genomen om ook Alex zijn kant van het verhaal te horen. Wat ik fijn vond is dat ik (en mijn kind) niet meteen werden beschuldigd, ik kreeg niet meteen te horen wat hij allemaal fout had gedaan en wat zij allemaal goed hadden gedaan. Ze maakte zich echt zorgen. Zij gaven meteen aan dat zij gek zijn op Alex en dat ze even niet snapte wat er aan de hand was. Ik ga meteen van mijn verdedigende plek af omdat zij aangeven “ook wij snappen het even niet, het ging mis, wij hebben het zo goed mogelijk proberen op te lossen”. Prima toch? Ook bij mij thuis loopt het niet altijd perfect, ook ik weet het soms even niet goed op te lossen. Zij hebben hun best gedaan voor Alex, en ook voor de anderen.

Om te beter te begrijpen wat Alex nodig had, werd onderzoek gedaan door een gedragsspecialist, er werd gekeken naar: Wat is er gebeurd? Waarom? Wat werkt escalerend en wat werkt de-escalerend? Hoe zorgen we ervoor dat dit niet weer gebeurd? Gedrag werd bestudeerd, geanalyseerd, met data onderbouwt en vervolgens werd een verslag geschreven. Dit werd aan mij gepresenteerd, inclusief oplossingen, mijn input en mening werd gevraagd en vervolgens werd een plan geschreven om een optimale leeromgeving te creeeren en zo loopt alles sinds December weer helemaal top.

2. Ze zijn gek op die kinderen Veel langer hoef ik het eigenlijk niet te maken. De mensen die met die kinderen werken zijn gek op ze, wensen hun het beste toe. Zo deed Alex mee aan een basketbal tournooi, op school. De persoon die veel met Alex werkt, kwam ’s avonds, in haar vrije tijd, om hem aan te moedigen en ze nam haar hele familie mee. “Natuuuuuurlijk kom ik!” zei ze. “Het is een belangrijke dag voor hem, ik wou hem aanmoedigen EN ik vind het natuurlijk superleuk dat mijn familie hem even kan ontmoeten”. Ik werd er stil van. Speciaal voor hem, omdat ze hem leuk vindt…..

3. Het zit in de cultuur Het is niet eens dat inclusie hier een woord is, dat is het natuurlijk wel. Het is hoe ze zijn, iedereen doet mee, punt. De lusten, maar ook de lasten. Ik werk, dus jij werkt. Ik huil, lach, verdien geld, dus jij ook. Het is niet eens een kwestie van bewuste inclusie (wat ze overigens ook doen) wat je doet omdat je vindt dat je het moet doen, het is inclusie vanuit “Wat ik doe, doe jij ook. Wat ik mag, mag jij ook”. Tuurlijk moet je het mogelijk maken. Dus de een heeft een rolstoel nodig, de ander een wat langzamer tempo, een verhoging om ergens bij te kunnen komen, de een doet wat meer, de ander wat minder, maar uiteindelijk zijn we allemaal speciaal en zijn we allemaal normaal.  Dit heeft zijn goeie kanten en zijn schrijnende kanten. Het goeie eraan betekent dat iedereen mee mag doen, en en nadeel kan zijn is dat iedereen inderdaad mee moet doen. Ik zie hele oude mensen werken, ik zie mensen hinkend werken, mensen gaan naar het werk of ze ziek zijn of niet. Het oplossingsgerichte “wat heb jij nodig om hetzelfde te (kunnen) doen als ik. Soms mooi, soms keihard. Verder vraagt men mij vaak “Is het overal in Amerika zo?” Nee, ook dat niet. Het ene schooldistrict heeft het beter voor elkaar dan de ander. Wij hebben inderdaad mazzel, wij wonen in een rijk schooldistrict. Geld is niet het enige wat ik heb gezegd in mijn blog. Meedoen zit in hun cultuur en ze zijn gek op de kinderen. Deze kinderen mogen er zijn. Je ziet van alles door elkaar als je hier door de straten loopt. Dik, dun, blank, gekleurd, met een rolstoel of slechts een been, groen haar, paars haar, noem het maar op. Iedereen doet mee! Als de geldstroom niet kan veranderen in NL, laat dan op zijn minst de attitude veranderen. Iedereen is welkom, iedereen is waardevol en iedereen doet mee.

(door: Penny Holloway)

https://www.autisme.nl/over-autisme/onderwijs/ervaringen-met-autisme-op-school#voormalig-thuiszitter-alex-nu-fulltime-naar-school-in-amerika

Autisme op de basisschool afl.1: Bij Isaac in de klas. from WONDERLANDFILM on Vimeo.

https://www.autisme.nl/over-autisme/onderwijs/ervaringen-met-autisme-op-school#isaac-zit-op-een-reguliere-basisschool

https://www.autisme.nl/over-autisme/onderwijs/ervaringen-met-autisme-op-school#alex-en-basisschooldirecteur-sharda

Prima Te Doen! – Autisme in de brugklas from WONDERLANDFILM on Vimeo.

https://www.autisme.nl/over-autisme/onderwijs/ervaringen-met-autisme-op-school#kees-zit-in-de-brugklas-havovwo

Prima Te Doen – Autisme in een VWO eindexamenklas from WONDERLANDFILM on Vimeo.

https://www.autisme.nl/over-autisme/onderwijs/ervaringen-met-autisme-op-school#floor-doet-eindexamen-vwo