Mustafa Bayram

Mustafa Bayram (24) gaat twee dagen per week naar Acato in Rotterdam, een dagbesteding voor mensen met autisme. Hij woont zelfstandig en krijgt twee keer per week thuisbegeleiding. Momenteel is hij op zoek naar een leuke baan, het liefst in een stripboekenwinkel.

Vroeger zat ik alleen maar achter mijn computer en had ik geen contact met andere mensen. Dat was geen leuke tijd, ik verloor mijn mens-zijn erdoor. Nu ik bij Acato kom, heb ik weer sociale contacten met andere mensen en dat vind ik fijn. Daar praat ik met andere mensen over allerlei dingen, bijvoorbeeld over kunst of over emoties.

Voor mij is reizen met het openbaar vervoer het moeilijkst. Vroeger voelde ik dan een constante angst, alsof mijn hart en longen werden samengeknepen. Als ik iemand in de ogen aankeek, raakte ik al in paniek. Ik ben zelfs een keer flauwgevallen in de metro, omdat ik niet tegen de drukte kon. Door de paniek begon ik te hyperventileren en hoog en snel te ademen.

Inmiddels heb ik manieren gevonden om wel te kunnen reizen. Ik reis op rustige tijdstippen, buiten de spits en tijdens het reizen probeer ik mijzelf bezig te houden, door te schetsen in mijn schetsboek. Dan zit ik helemaal in mijn eigen wereldje te tekenen. Op die manier lukt het wel om naar Acato te gaan met het openbaar vervoer.

De echte wereld heeft veel schoonheid

Sinds ik weer meer onder de mensen ben, zie ik zoveel meer. De echte wereld heeft veel schoonheid en zoveel mensen negeren dat. Die zitten alleen maar naar hun scherm van hun telefoon te staren. Kijk maar eens om je heen en zie de natuur, de zon die opkomt of de mooie kleuren van bloemen. De wereld zit vol met deze mooie dingen en dat mis je dan allemaal als je alleen maar op je telefoon of achter de computer zit. Verder knutsel ik vaak, dan bouw ik bijvoorbeeld miniatuurkasteeltjes van papier en draakjes van origami en daar kan ik dagen mee zoet zijn. Dat helpt mij ook tegen mijn angsten en overprikkeling. Die dingen maken mij blij.’