Blog Angela: Weer verhuisd

Zo, het is alweer een tijd geleden dat ik mijn laatste NVA-blog heb geschreven. Maar door omstandigheden heb ik het uitgesteld en uitgesteld en had ik veel keuzestress. Tussendoor nog twee keer een depressie gehad waar ik zelf niet goed uit kwam. En ik ben voor de 15e keer verhuisd, weer naar een eigen huurhuis met tuin. Nu ben ik wel een beetje gewend aan mijn nieuwe omgeving en alle geluiden.

Het contact maken met mijn buren is wel een ding, dat is misschien herkenbaar voor jou als lezer? Ik ben twee keer aan de deur geweest om te vertellen dat ik ASS heb, want anders denken ze dat ik nooit kom. Maar mijn huis is mijn sociale zone, dus ik vind het erg moeilijk om thuis af te spreken met anderen. Andersom is wel makkelijker dan in mijn eigen huis, maar ook nog erg lastig. Dat komt vast nog wel een keer goed.

Ik ben ook iemand die graag alleen is. Daarom ben ik niet gehecht aan een plek, dus of ik hier blijf is de vraag. Misschien ga ik terug naar mijn oude woonplaats of toch naar een aanleunwoning. Daar ben ik nu nog niet uit, dus dat ben ik nu voor mijzelf aan het uitzoeken. Voorlopig zit ik hier goed.

Gepest

Even voor één keer een kleine uitleg, want ik vertel er liever niet over. Ik heb eigenlijk nooit vrienden gehad en ben veel gepest. Dat begon in groep 4 een beetje en het ergst was het in de 1e en 2e klas waardoor ik uiteindelijk een andere richting heb gekozen die ik anders niet had gekozen. Door al het gepest en als laatste gekozen worden ben ik wel beschadigd en vertrouw ik mensen niet zo snel. Het sociale gedoe vind ik nog steeds erg moeilijk. Aanleiding voor het pesten was denk ik dat ik tussen wal en schip val. Want ik ben best slim, ik weet veel en met taal ben ik bijna op een normaal IQ, maar mijn harde schijf op het sociale en emotionele vlak is erg traag. Ik denk dat mijn klasgenoten me gewoon niet begrepen en wilden begrijpen. Gelukkig is dat nu niet meer zo. En ik ben méér dan mijn autisme!

Vrienden maken komt wel een keer goed. Goed op weg ben ik bij Brownies en Downies waar ik werk. Ik oefen er mijn sociale vaardigheden en dat gaat erg goed. Ik vind het af en toe wel lastig, maar het gaat veel beter dan een tijd terug.

Fotograferen

Om het positief af te ronden: fotograferen kan ik erg goed. Ik doe voor de tweede keer mee aan de Special Arts Award. Dit jaar doen drie kunstwerken van mij mee, die te zien zijn in een expositie en door zijn voor de tweede ronde. Of ik ga winnen moet ik nog afwachten, maar ik heb nu wel meer zelfvertrouwen. Ik ben oké en daar is niks mis mee.

Voor ik het vergeet: ik heb een nieuwe cavia. Ze heet Paula en Purk is er ook nog steeds.

Groetje Angela