Home Over autisme Autisme en seksualiteit Seksuele identiteit en genderidentiteit Stigma en taboe

Stigma en taboe

Zowel mensen met als zonder autisme kampen soms met stigma (vooroordelen) en taboes over hun seksuele identiteit en genderidentiteit. Onder andere films en boeken gaan vaak nog steeds uit van heteroseksuele relaties en seks, en cisgender personen. Voorlichting op scholen besteedt niet altijd aandacht aan seksuele identiteit en genderidentiteit, en ook in de samenleving zijn hier verschillende opvattingen over.

Het verkennen van je seksuele identiteit en je gender identiteit is een waardevol en persoonlijk proces. Helaas kunnen mensen op straat of zelfs bekenden soms negatief of agressief reageren op genderdiverse uitingen. Bescherm jezelf door eerst te experimenteren met je identiteit en expressie bij mensen die je vertrouwt en die jou steunen.

Mensen met autisme ervaren soms dat er nog extra vooroordelen of taboes zijn over autisme in combinatie met bepaalde seksuele identiteiten of genderidentiteit.

  • Mensen met autisme vertellenLees meer
    • Waarom neemt de buitenwereld onze seksualiteit en gendervraagstukken minder serieus?
    • Er wordt vaak gedaan alsof mensen met autisme aseksueel zijn. Dat is misschien iets vaker zo dan gemiddeld, maar de meesten hebben dezelfde seksuele behoeftes als iedereen.
    • Seksuele identiteit en gender zijn nauwelijks aan de orde bij seksuele voorlichting op scholen en door ouders.
    • Ik vond het storend dat zorgmedewerkers op woongroepen vaak niet beseffen dat ze LHBTI+ cliënten kunnen hebben en heel erg heteronormatief kunnen zijn. Ik durfde toen ik begeleid woonde niet uit de kast te komen.
  • Professionals vertellenLees meer
    • Ik hoor als hulpverlener vaak van mensen met autisme dat hun diepgewortelde wens tot transitie niet geaccepteerd wordt door hun omgeving of naasten.
    • Ouders vinden het vaak moeilijk als hulpverleners ingaan op de transitievraag of al een andere aanspreekvorm gebruiken, terwijl zij daar niet achter staan. De ouders krijgen dan het idee dat de hulpverlener dit gedrag aanmoedigt.
    • Een van mijn cliënten heeft vragen over zijn genderidentiteit. Ik vind het lastig om daarmee om te gaan. Deze cliënt heeft ook een verstandelijke beperking en overziet niet eens de alledaagse dingen in het leven.
    • Ik sprak na jaren een jongere die bij ons begeleid woonde. Deze persoon vertelde nu in transitie te zijn van man naar vrouw. Indertijd had ik niets door: ik hoorde of merkte niets van deze gevoelens. Wat moet zij zich indertijd eenzaam hebben gevoeld door dit niet met ons te kunnen delen.
    • Ik vind het als hetero hulpverlener moeilijk om op een goede manier het gesprek aan te gaan over gender en genderidentiteit. Er zijn zoveel termen dat ik niet goed weet hoe ik hierover kan beginnen.
  • Heb je een aanvulling?Mis je een bepaald onderwerp? Heb je een goede tip of een ervaring die anderen verder kan helpen?Lees meer

    Deel het met ons via dit webformulier.

Sluiten
Word nu lid!