Pesten

Pesten is een probleem van alle tijden en van alle leeftijden. Er zijn verschillende vormen van pesten, waaronder iemand buitensluiten. Nooit gekozen worden in een team, nooit worden uitgenodigd voor een feestje. Het gevoel dat je er niet bij hoort, kan veel verdriet en stress opleveren. Het kan zelfs op termijn zorgen voor achterstand op het gebied van sociale en empathische ontwikkeling.

Pesten is vaak het meest prangend, en zichtbaar, op de basisschool. Kinderen met autisme lopen gemiddeld gezien meer risico om gepest te worden omdat zij ‘buiten de norm’ vallen. Autisme op zich is niet de risicofactor, maar het buiten de norm vallen wel. Het gebeurt dan ook vaak dat als kinderen ouder worden en een vervolgopleiding doen waar ze meer met gelijkgestemden zijn, het pesten ineens ophoudt. Dan vallen ze namelijk wél binnen de groepsnorm.

Op de basisschool zit alles door elkaar en is er nog geen niveauverschil. Zolang je buiten de norm valt, ben je al snel het slachtoffer. Dat geldt ook (zo blijkt uit onderzoek) voor homo- of biseksuele kinderen/jongeren of kinderen die geen genderconform gedrag vertonen.

Groepsnorm

Toch hoeft het niet altijd mis te gaan, en daar komt de groep bij kijken. Als de groepsnorm is: iedereen mag er zijn en diversiteit is prima, dan lopen kinderen die net even anders zijn minder risico. Om die groepsnorm te bewerkstelligen, is de houding van ouders en leerkrachten van groot belang.

Lees hier tien vragen en antwoorden over autisme & pesten, gesteld aan expert Carolien Rieffe.

Lees hier een artikel over pesten en pestprotocollen op de basisschool, die helaas juist voor de kinderen die dat het hardst nodig hebben, vaak hun uitwerking missen.