Home Nieuws Vijf lessen van een ex-thuiszitter. Les 4
6 juni 2018Vijf lessen van een ex-thuiszitter. Les 4

Jan-Willem (16, autisme-diagnose, 4-vwo) zat tijdens zijn schoolloopbaan meerdere keren thuis. In verband met de Landelijke Actieweek Thuiszitters beschrijft hij in vijf essays wat er volgens hem beter kan in het onderwijs. Vandaag les 4.

  Essay Ex-thuiszitter (4)    

‘Een leerling is geen object dat je kunt rangschikken, maar een mens. Onthoud dat.’

Onderwijs is bedoeld om leerlingen te inspireren en te ontwikkelen, niet om hun hoofd te vullen met informatie. Hoofden vullen is wel precies de methode die gestimuleerd wordt door het gestandaardiseerde toetsing-milieu van het huidige onderwijs. Leerlingen worden contant geforceerd om stukken informatie te reciteren in een futiel en repetitief proces. Daarna kotsen ze dit uit op een papiertje en hiervan wordt vervolgens hun cognitieve capaciteit afgeleid. Dit heeft niks met educatie te maken. Toetsing is niet-educatief, pernicieus* en verwoestend. Toetsing geeft leraren het prerogatief** om de eigenwaarde van leerlingen te beïnvloeden. Het zorgt voor onnodige competitie, waardoor leerlingen opgehitst worden zichzelf te compartimenteren*** als competent of incompetent op basis van hun testresultaten. Leerlingen gaan geloven dat ze intelligenter zijn dan andere leerlingen, simpelweg omdat ze een hoger cijfer hebben. Dit giftige klimaat tast de sociale dynamiek van de schoolklas aan. Daarnaast tast het ook het zelfvertrouwen van leerlingen aan. Het leidt tot stress, depressie en een overvloed aan superioriteitscomplexen. Het verkankert het onderwijs. Leerlingen rangschikken, dat is niet waarvoor educatie is bedoeld. Het is immoreel. UniversumLeerlingen hebben verschillende talenten en bekwaamheden. Sommige leerlingen functioneren beter onder druk dan andere, sommige hebben een aandoening en sommige interpreteren vragen anders. Kortom: het resultaat van een toets is vaak ontzettend arbitrair en zegt eigenlijk vrij weinig over wat iemand daadwerkelijk kan. Educatie gaat niet over wie competent is en wie niet. Waar het om draait is dat leerlingen leren hoe ze in de toekomst het universum kunnen verbeteren en hoe ze hun talenten kunnen ontwikkelen. Toetsing moet simpelweg worden afgeschaft, probleem opgelost. Er zijn andere manieren om vast te stellen of een leerling zijn diploma kan ontvangen. Bovendien zijn er ook vakken die bijna onmogelijk te toetsen zijn. Als een door een leerling gemaakt schilderij beoordeeld moet worden ga je me toch niet vertellen dat er dan een docent naast gaat staan die zegt: ‘Dit is een 8, dit is een 6.7.’ Kunst is subjectief en ondefinieerbaar, om kunst te rangschikken op competentie is onnozel. Sowieso is een leerling geen object dat je kunt rangschikken, maar een mens. Onthoud dat.

*schadelijk**voorrecht***in te delen 

Morgen, 8 juni 2018, verschijnt deel 5 (slot).

Lees hier les 3

Lees hier les 2

Lees hier les 1

Sluiten
Word nu lid!